Laatste Groet 10.

snoepie

Zwijgzaam lopen we tussen de bomen                          
En kijken droevig om ons heen
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen
Maar voor het eerst, nu alleen.

We zijn dankbaar voor de tijd
Dat je bij ons hebt mogen zijn
Het onvermijdelijke afscheid die wij straks van je gaan nemen.
Verscheurt ons hart en doet zo’n pijn.

Wij weten dat we het juiste besluit hebben genomen, je kon het niet meer aan
Dus we besloten op een morgen
Dat dit zo niet verder kon gaan

We zullen altijd aan je denken
Je wijsheid, kracht en geduld
De warmte en het geluk die je deed schenken
En waarmee je onze harten hebt gevuld

Rust zacht Snoepie 
Het liefste vrolijkste hondje!

                                      Snoepie           Snoepie


Terug